- мехча
- [ميخچه]мехи хурди оҳанӣ ё чӯбӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мехгардон — [ميخ گردان] асбоби оҳание, ки пойафзолро ба рӯи он монда мехчаҳояшро қат мекунанд ◊ мехгардон кардан гуфт. аз ҷое ба ҷои дигар бурда бастани чорвои хонагӣ дар алафзор, ҷогардон кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мехсоз — [ميخ ساز] устое, ки аз филизот ё аз чӯб меху мехчаҳо месозад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мехчакорӣ — [ميخچه کاري] мехчаҳои зиёдеро зада маҳкам кардани чизе ба чизи дигар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ